Światowy Dzień Mokradeł. Torfowisko pod Zieleńcem i mokradła w okolicy Bystrzycy Kłodzkiej

Światowy Dzień Mokradeł, również jako: Światowy Dzień Obszarów Wodno-Błotnych, Światowy Dzień Terenów Podmokłych, Międzynarodowy Dzień Mokradeł obchodzony jest 2 lutego od 1997 r.

Data upamiętnia podpisanie konwencji ramsarskiej 2 lutego 1971 roku. Był to międzynarodowy układ dotyczący ochrony przyrody. Celem porozumienia jest ochrona i utrzymanie w niezmienionym stanie obszarów określanych jako „wodno-błotne”. Szczególnie chodzi o populacje ptaków wodnych zamieszkujących te tereny lub okresowo w nich przebywające. Jest to 40 typów obszarów bagien, błot, torfowisk lub zbiorników wodnych; naturalnych lub sztucznych stałych lub okresowych, o wodach stojących lub płynących, słodkich, słonawych lub słonych, wraz z wodami morskimi.

Światowy Dzień Mokradeł organizowany jest w ponad 95 krajach przez przyrodnicze organizacje pozarządowe, agencje rządowe oraz instytucje. W Polsce są to np. parki narodowe, regionalne zarządy gospodarki wodnej, Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, uczelnie i różne organizacje.

Unikalny w skali nie tylko regionu, ale i całego kraju pomnik przyrody. Torfowisko pod Zieleńcem jest wyjątkowym miejscem, będącym florystycznym rezerwatem przyrody, który zachwyca o każdej porze roku.

Miejsce to znajduje się zaledwie 30 minut spaceru od „centrum” Zieleńca. Prowadzi do niego zielony, łatwy szlak. Planując nawet krótszy pobyt w okolicy, koniecznie wziąć pod uwagę trzeba wziąć odwiedzenie tego niezwykłego miejsca.

Nie ma większego znaczenia pora roku – pięknie jest tu zarówno wczesną wiosną, kiedy to niezwykle bujna przyroda budzi się do życia, ale też latem, jak i oczywiście jesienią. W każdym czasie paleta kolorów rozbudza wyobraźnie i kształtuje zapadający w pamięć pejzaż.

Torfowisko położone jest na zachodnim zboczu Bieśca, w samym sersu tajemniczych Gór Bystrzyckich. Głębokość, lub jak powinniśmy powiedzieć miążość torfu, sięga tutaj 8 metrów. Torfowisko powstało dzięki specyficznemu podłożu – nieprzepuszczalnym skałom. Margle i piaskowce osadzone na gnejsach, dzięki poziomemu ukształtowaniu terenu powodują, że jest to miejsce praktycznie bezodpływowe.

Całe Torfowisko o powierzchni 270 ha tworzą dwie misy: „Topielisko” i „Czarne Bagno”, przy czym rezerwat przyrody obejmuje Topielisko i tylko fragment Czarnego Bagna. Warto dodać, że uroki i wyjątkowość tego miejsca doceniano już u progu XX wieku – pierwszy, mały rezerwat powstał tu już w 1919 roku.

Niektórzy zielenieckie torfowisko przyrównują do tajgi syberyjskiej i rzeczywiście coś jest na rzeczy. Dzikość tego miejsca, unikalna flora tworzą pejzaż szerzej w naszych stronach niespotykany. Wyobraźnie dodatkowo rozbudza fakt, że miejsce to powstało około 8000 lat temu!

Zwiedzanie Torfowiska ułatwiają specjalne poprowadzone drewniane chodniki, które chronią tutejszą roślinność i przyrodę oraz wieża widokową, z której rozpościera się piękny widok na tutejszą okolicę. Po razy pierwszy stanęła ona w tym miejscu również w roku 1919.

Wycieczkę na Torfowisko pod Zieleńcem polecić należy przedstawicielom każdego pokolenia, niezależnie od indywidualnych pasji. Miejsce to zachwyca tajemniczością, dzikością, ale też natężeniem gatunków roślin czy owadów, których żyją tutaj dziesiątki oraz oczywiście ptaków. Jak mało w którym miejscu w Sudetach, właśnie na Torfowisku nie tylko widać, ale i słychać nieprawdopodobną przyrodę.

Oprócz znanego Torfowiska pod Zieleńcem na terenie powiatu kłodzkiego istnieje wiele innych miejsc podmokłych, bagiennych z niezwykłą fauną i florą. Zobaczcie fotki Iwony Sakowicz z takich niezwykłych miejsc w okolicy Bystrzycy Kłodzkiej w galerii

Dzikie i oswojone rośliny. Bystrzyca Kłodzka i okolice