Wieloletni proboszcz parafii w Polanicy-Zdroju, ks. Antoni Kopacz nie żyje! Znamy datę i miejsce pogrzebu!

AKTUALIZACJA:
Msze św. żałobne będą celebrowane w kościele pw. Wniebowzięcia NMP w Polanicy-Zdroju we wtorek 18 stycznia o godz. 17.00 oraz w środę 19 stycznia o godz. 12.00. Msza św. pogrzebowa natomiast odbędzie się w kościele pw. NMP Matki Kościoła w Rudniku nad Sanem - Stróży (diecezja sandomierska) w czwartek 20 stycznia o godz. 13.00 i będzie jej przewodniczył bp Ignacy Dec.

Urodził się 14 marca 1950 r. w Rudniku nad Sanem, w rodzinie robotniczo–chłopskiej, jako trzecie dziecko Stanisława i Weroniki Karaś. Dwaj poprzedni braci zmarli w 1949 roku w wieku 3 i 2 lat. Rodzice zajmowali się gospodarstwem rolnym, ojciec dodatkowo pracował jako stolarz w Spółdzielni Rzemieślniczej w Rudniku n. Sanem.

Szkołę Podstawową ukończył w Stróży, gdzie zamieszkiwał wraz z rodziną, należącej do parafii pw. św. Trójcy w Rudniku nad Sanem. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego w Rudniku nad Sanem w 1968 r. wstąpił do Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu, które zwieńczył stopniem magistra teologii na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu z zakresu Historii Kościoła, przedstawiając pracę na temat: „Kult Najświętszego Sakramentu w Archidiakonacie Opolskim w XVII wieku” pod kierunkiem Ks. Biskupa Prof. Dr hab. Wincentego Urbana. Święcenia kapłańskie otrzymał 25 maja 1974 r. z rąk. J. E. Ks. Biskupa Wincentego Urbana, ówczesnego Wikariusza Kapitulnego. Pierwszą parafią, w której pracował dwa lata w charakterze wikariusza była parafia pw. św. Apostołów Piotra i Pawła w Kamiennej Górze (1974–1976). Następnie, jako wikariusz pracował w parafiach: Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Lądku Zdroju (1976–1980); Św. Apostołów Piotra i Pawła w Legnicy (1980–1982); Podwyższenia Krzyża św. w Wałbrzychu–Podzamcze (1982 – 1985).

27 VI 1985 roku obejmuje stanowisko proboszcza w parafii pw. Matki Bożej Królowej Polski i św. Maternusa w Stroniu Śląskim. Tutaj daje się poznać jako proboszcz dbający o świątynie: odnowił trzy kościoły (dwa w Stroniu Śl. i w Siennej). Najwięcej trudu i pracy włożył w odnowienie wnętrza świątyni parafialnej, zniszczonego przez pożar oraz w renowację kościoła filialnego w Siennej, prawie zniszczonego przez zrąb czasu. Za trud wniesiony w odnowienie świątyń otrzymał od Jego Eminencji Księdza Kardynała Henryka Gulbinowicza, Arcybiskupa Metropolity Wrocławskiego 12 VI 1992 r. godność Kanonika z przywilejem noszenia odpowiedniego stroju: Rokiety i Mantoletu. Podczas prowadzonej wizytacji parafii w 1992 r. Ksiądz Kardynał zaproponował ks. proboszczowi parafię w Polanicy Zdroju, którą to propozycję przyjął.

19 VI 1992 r. ks. Kanonik Antoni Kopacz objął parafię pw. Wniebowzięcia N. M. Panny w Polanicy Zdroju, po ks. Dr Zygmuncie Barmińskim. Już 15 IX 1992 r. zostaje w Kurii Metropolitalnej Wrocławskiej we Wrocławiu Referentem Duszpasterstwa Turystycznego i Wczasowego w Archidiecezji Wrocławskiej. 29 10 1993 zostaje ustanowiony Dziekanem Dekanatu Polanica Zdrój, który to urząd pełni do dzisiaj. Za wniesiony wkład pracy w parafii i zasługi położone dla Kościoła, na wniosek J. E. Ks. Kardynała Henryka Gulbinowicza, dnia 10 XI 1997 r. Jego Świątobliwość Ojciec Święty Jan Paweł II włącza ks. Kanonika Antoniego Kopacza do rodziny papieskiej i obdarza godnością swojego Honorowego Kapelana, któremu przysługuje tytuł Prałata.

25 III 2004 roku powstaje nowa Diecezja Świdnicka. 3 III 2004 r. Ksiądz Kardynał przesłał ks. Prałatowi list dziękczynny, w którym wyraża słowa uznania: „Pragnę wyrazić Księdzu Dziekanowi głęboką wdzięczność za takt, dużą wyrozumiałość, cierpliwość i humanitarny stosunek do każdego człowieka, w szczególności będącego w potrzebie zarówno materialnej, jak i duchowej. Niech Wszechmogący Bóg obficie wynagrodzi wszelkie dobro zrodzone pod wpływem inicjatyw Przewielebnego Księdza Dziekana, i niech towarzyszy swoją łaską na niwie duszpasterskiej w nowej Diecezji”

Nowa Diecezja postawiła przed księżmi nowe wezwania. Pierwszy Biskup Ignacy Dec Ordynariusz Diecezji Świdnickiej utrzymał dalej księdza proboszcza na stanowisku Dziekana. 17 IX 2004 r. mianował ks. Prałata członkiem Rady Kapłańskiej Diecezji Świdnickiej. W Dekrecie skierował słowa: „Jestem przekonany, że powierzony urząd będzie Przewielebny Ksiądz spełniał z całą gorliwością, dbając o rozwój duchowy wszystkich wiernych Diecezji Świdnickiej, a w szczególności pogłębiał jedność całego prezbiterium naszej Diecezji” 14 II 2005 roku powołał księdza proboszcza do Rady Ekonomicznej Diecezji Świdnickiej. Dnia 11 maja 2009 Biskup Świdnicki ustanawia ponownie ks. Prałata Dziekanem Dekanatu Polanica Zdrój. W tym samym roku ponownie zostaje powołany do Rady Kapłańskiej i Rady Konsultorów i Rady Ekonomicznej Diecezji Świdnickiej. Funkcje te pełni do dzisiaj.

Ksiądz proboszcz opracował Wniosek do Urzędu Marszałkowskiego o zwrot budynku Szpitala Chirurgii Plastycznej. Szpital od 1913 r. należał do Zarządu Kościelnego, którego prezesami byli proboszczowie Polanicy. W 1954 Władze Państwowe zabrały Szpital Parafii. Z chwilą powstania nowego Szpitala „Specjalistycznego Centrum Medycznego” w Polanicy Zdrój otwarła się możliwość zwrotu tego budynku Diecezji. Będzie znajdował się w nim Diecezjalny Ośrodek Duszpasterski wraz z mieszkaniami dla księży, w którym znajdą schronienie starzy kapłani i zasłużeni pracą dla dla diecezji świdnickiej.

Za wniesiony wkład pracy na polu duszpasterskim Ks. Biskup Ignacy Dec 28 IX 2005 r. powołał, ks. Prałata Antoniego Kopacza Kanonikiem Gremialnym Świdnickiej Kapituły Katedralnej. Ks. Biskup napisał: „Przewielebnego Księdza Kanonika, który wchodzi w szeregi Kapituły, zachęcam do dalszej posługi duszpasterskiej. Niech ofiarna praca w Kościele Świdnickim przyczynia się do pomnożenia chwały naszego Pana Jezusa Chrystusa i umacnia wiarę świętą Kościoła Świdnickiego. W tym duchu modlę się w intencji Przewielebnego Księdza Kanonika, powierzając opiece św. Stanisława B.M., Patrona Kapituły i z głębi serca błogosławię”

Ks. Prałat Antoni Kopacz należy trzecią kadencję do Zarządu Towarzystwa Miłośników Polanicy Zdrój. Bierze czynny udział w spotkaniach, które często odbywały się na plebanii. Dzięki wspólnemu działaniu powstaje na terenie miasta wiele dzieł, upamiętniających przeszłość i teraźniejszość tej pięknej uzdrowiskowej miejscowości.

Oprócz wytężonej pracy duszpasterskiej, obecny ksiądz proboszcz szczególną troską otacza obiekty parafialne. Gruntownemu remontowi zostały poddane: kościół parafialny i plebania. Obecnie zostało odnowione wnętrze kościoła, który wpisany jest do rejestru zabytków i stanowi dobro kultury województwa dolnośląskiego. Dzięki staraniom księdza proboszcza kościół otrzymał trzy nowe dzwony, które rozsławiają Imię Maryi w tej pięknej, górskiej dolinie. Konsekrował je pierwszy Biskup Świdnicki Ks. Prof. Ignacy Dec, dnia 21 maja 2006 r. Noszą imiona” św. Ignacy, św. Jerzy (St. Georg), Maryja. Dołączyły one do starego dzwonu z 1912 r., noszącego imię” św. Józef.

Znany jest udział Księdza Prałata w budowaniu mostów przyjaźni między Polakami a Niemcami. Należy wymienić współpracę między parafiami: św. Gertrudy w Lingen i św. Klemensa w Telgte. Kontakty te rozszerzają się również na płaszczyźnie: między naszym miastem a miastami: Lingen i Telgte.

Przed ośmioma laty, od pobytu Jego Eminencji Księdza Kardynała Mariana Jaworskiego Arcybiskupa Metropolity Lwowskiego na wypoczynku u Sióstr Józefitek w Polanicy zdroju zawiązały się więzy z terenami dawnej Rzeczypospolitej. Nastąpiły wzajemne odwiedziny we Lwowie. Zaowocowały one zawiązaniem przyjaźni z Parafią pw. Św. Michała Archanioła w Chorostkowie, której proboszczem był ks. Jan Zając, późniejszy dyrektor administracyjny Seminarium Duchownego we Lwowie-Brzochowicach i parafią św. Wawrzyńca w Żółkwi, której proboszczem był ks. Bzyli Pawełko. Ks. Prałat wspiera materialnie obie parafie. W dowód wdzięczności za odzyskane zdrowie po przebytej sepsie ufundował dla kościoła kolegiackiego w Żółkwi organy, które zostały sprowadzone ze Szwajcarii. Po 60 latach zabrzmiały po raz pierwszy w dniu poświęcenia, którego dokonał Jego Eminencja Ks. Kardynała Marian Jaworski, Arcybiskup Metropolita Lwowski 26 września 2006 r.

Rada Miejska Polanicy Zdroju w dniu 30 marca 2006 r. podjęła uchwałę o przyznaniu Księdzu prałatowi medalu „Zasłużony dla Miasta Polanica – Zdrój” za wkład w rozwój i promocję miasta Polanica Zdrój. Uroczystość wręczenia odbyła się w kościele parafialnym w dniu konsekracji dzwonów.

Lata 2011-2012 są dla parafii szczególnymi i zapiszą się w historii parafii jako ważne, ponieważ obchodzony jest Jubileusz 100-lecia wybudowania i poświęcenia polanickiego kościoła parafialnego. Także w 2012 r. ks. proboszcz obchodzi 20-lecie pracy duszpasterskiej w parafii. Z okazji Jubileuszu świątynia parafialna otrzymała nową elewację, nowe kraty, ufundowano witraż z wizerunkiem bł. Jana Pawła II a Pan Prof. Andrzej Chorosiński z Warszawy skomponował hejnał polanicki, który w południe będzie wygrywany z wieży kościoła parafialnego.

Z okazji Jubileuszu 100-lecia kościoła polanickiego na wniosek Biskupa Świdnickiego J. E. Ks. Prof. Ignacego Deca Ojciec Święty Benedykt XVI zamianował ks. prałata Antoniego Kopacza „Prałatem Honorowym Jego Świątobliwości”. Jest to znaczące uznanie Kościoła dla posługi kapłańskiej Księdza Prałata. Za wkład wniesiony w życie miasta i parafii w ciągu dwudziestoletniej posługi Rada Miejska w dniu 27 czerwca 2012 r. podjęła uchwałę o przyznaniu Księdzu Prałatowi, proboszczowi i dziekanowi tytułu „Honorowego Obywatela Polanicy Zdroju”. Z tej okazji Ks. Marian Kardynał Jaworski, były Arcybiskup i Metropolita Lwowski skierował gratulacyjny list w którym złożył następujące życzenia: „Niech Dobry Bóg błogosławi Księdzu Prałatowi w zdrowiu i siłach, oraz pomnaża owoce Jego pracy dla dobra dusz”.

Lata 2011, 2012, 2013 są w historii Polanicy Zdroju bogatymi w wydarzenia i zapiszą się w pamięci na całe stulecia. Zaraz po obchodach 100-lecia wybudowania i konsekracji kościoła parafialnego następuje moment zwrotny w historii miasta. Dzięki staraniom księdza prałata polanicka świątynia staje się Sanktuarium poświęconym Matki Bożej, ponieważ w niej znajduje się łaskami słynący obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy, przywieziony ze Stanisławowa z kościoła pomocniczego „Ave Maria”, koronowany koronami papieskimi przez papieża św. Piusa X. Myśl o jego utworzeniu ksiądz prałat nosił w sercu przez 20 lat. Na jego prośbę Biskup Świdnicki ks. prof. Ignacy Dec, mając na uwadze duchowe dobro Kościoła świdnickiego, w dniu 5 kwietnia 2013 r. powołuje „Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy”, na szczeblu diecezjalnym. Utworzenie diecezjalnego Sanktuarium dokonuje się w momencie historycznym, w 110 rocznicę koronacji Jezusa i Maryi tej świętej Ikony. Ogłoszenie Dekretu utworzenia Sanktuarium następuje przed Mszą św. dnia 6 kwietnia 2013 r., sprawowaną o godz. 17.00 przez Biskupa Świdnickiego wraz z licznie przybyłymi księżmi, wiernymi i gośćmi. Kustoszem Sanktuarium ustanawia księdza prałata Antoniego Kopacza, proboszcza i dziekana polanickiego. Sama uroczystość ogłoszenia Sanktuarium odbyła się w dniu 6 kwietnia br. i była długo przygotowywana.

W sanktuarium Matki Bożej w specjalnie przygotowanym ołtarzyku, niżej łaskami słynącego Obrazu zostały umieszczone relikwie św.. Jana Pawła II. Z tej okazji zawieszono i poświęcono nowy Obraz Błogosławionego, przytulonego do krzyża papieskiego. Stało się to dzięki staraniom ks. prałata Antoniego Kopacza. Ponieważ w parafii obserwuje się żywy kult Świętego i powstawanie wielu dobrych dzieł za Jego przyczyną, ks. Prałat dnia 25.10.2012 r. zwraca się z pismem, podpisanym przez Biskupa Świdnickiego ks. prof. Ignacego Deca do Jego Eminencji Księdza Stanisława Kardynała Dziwisza, Metropolity Krakowskiego o przyznanie Relikwii św. Jana Pawła II. W styczniu 2013 r. Siostra z Sekretariatu Księdza Kardynała powiadomiła księdza proboszcza o przyznaniu parafii Relikwii I-ego stopnia w postaci kropli krwi Błogosławionego. W dniu 8 lutego 2013 roku Delegacja Miasta, Uzdrowiska i Parafii w składzie: Jerzy Terlecki, Jacek Tyniec, dr Joanna Styczyrz-Szykowska oraz ks. prałat Antoni Kopacz odbiera relikwie z rąk Metropolity Krakowskiego w siedzibie Metropolitalnej Kurii Biskupiej przy Franciszkańskiej 3 w Krakowie. Obecność relikwii w Sanktuarium z pewnością przyczyni się do rozwoju kultu Świętego i powstania nowych dzieł.

Wszelkie prace remontowe i równoczesna intensywna praca duszpasterska wymaga ogromnego poświęcenia i ofiary, oddania się całkowitego Chrystusowi i Kościołowi. Należy także zauważyć jeszcze jeden rys osobowości obecnego księdza proboszcza. Pracował on i pracuje zawsze z myślą o przyszłości. Dzięki temu perspektywicznemu nastawieniu powstają w parafii nowe inicjatywy i dzieła.

R.I.P.