Dzień pełen wrażeń z Noworudzkim Uniwersytetem Trzeciego Wieku

Tym razem blisko, bo poznawaliśmy nasze okolice od Ludwikowic Kłodzkich poczynając. Miejscowość, jak i pozostałe zwiedzane na tej wyprawie, od zawsze należała do noworudzkich właścicieli (historyczne wzmianki to połowa wieku XIV), chociaż najprawdopodobniej powstała dużo wcześniej.

Znaleziona pod koniec XIX w. rzymska moneta z II/III wieku może świadczyć o tym, że przebiegał tędy szlak bursztynowy, a mówi się też o wczesnych osadach plemion słowiańskich – bowiem jedna z dzielnic to Miłków – od imienia „Miłka”, czyli Miłosława. Na chwilę zatrzymaliśmy się przy zabytkowym wiadukcie (1880) uratowanym od zniszczenia przez niemieckich dyżurnych ruchu, którzy potajemnie go rozminowali sprzeciwiając się rozkazom.

Krótki spacer do Pomnika Górników, którzy zginęli w kopalni Wacław – kopalni, którą trzykrotnie otwierano i zamykano. Nieco dłuższy spacer po Ludwikowicach zaczęliśmy przy Szkole Podstawowej (jedna z trzech przedwojennych) i mijając dawny klasztor Sióstr Franciszkanek Pielęgniarek (obecnie dom opieki), doszliśmy do barokowego kościoła św. Michała Archanioła (1707).

Dzięki uprzejmości księdza proboszcza mogliśmy podziwiać wczesnobarokowe wnętrze z oryginalnie zwieńczoną (jakby koroną) amboną i piękną, gotycką rzeźbę Madonny. Na przykościelnym cmentarzu naszą uwagę zwrócił pomnik z piękną inskrypcją: „Panie Jezu zmiłuj się nad duszami spoczywającymi na tym cmentarzu nie mającymi znikąd pomocy.”

Ciesząc się niekończącymi się rozmowami i piękną pogodą pomaszerowaliśmy do starego młyna, gdzie czekał już na nas autobus. Można by powiedzieć rzut beretem i już byliśmy Świerkach. Legenda mówi, że niegdyś mieszkał tu zły leśniczy, który bronił biednym ludziom zbierania chrustu w lesie. Mieszkańcy chcąc mu dać nauczkę zawarli pakt z diabłem, który wykonał 16 specjalnych gwoździ. Po ich dotknięciu leśniczy miał zaznać mąk piekielnych. Mieszkańcy liczyli na to, że leśniczy dotknie wbitych gwoździ w pień drzewa w lesie. Niestety leśnik tknięty przeczuciem kazał je wyjąć jednemu ze swoich robotników. Zgodnie z przewidywaniami robotnik ciężko zachorował. Dopiero zniszczenie diabelskich gwoździ spowodowało, że robotnik powrócił do zdrowia. Ale czy leśniczy zmienił swoje postępowanie? O tym legenda już nie mówi.

Kościółek św. Mikołaja (też barokowy, ale późniejszy) oczywiście został odwiedzony i miłą chwilę spędziliśmy też z księdzem proboszczem. Nieczynny już kamieniołom melafiru Kamyki zachwycił zamarzniętym jeziorkiem i otaczającymi je górkami.

Dalsza trasa biegła przez Dworki. Widoki owszem ładne, ale droga... lepiej nie mówić. A w Krajanowie czekała na nas Pani Sołtys z prawie zagotowaną wodą na kawę. Zasiedliśmy więc w świetlicy i przy kawusi wysłuchaliśmy wykładu nt. tego, co może prawo w sprawie alkoholizmu. Jak zwykle z p. Agnieszką Żak było ciekawie, wywiązała się też dyskusja.

Na zasłużony już obiad pojechaliśmy do „Szarotki”, gdzie poczęstowano nas cebulowymi krążkami i solidną porcją pysznego makaronu tagliatelle z dodatkiem pieczarek, szynki i innych różności a do tego jeszcze na deser serniczek. Miło się rozmawiało ale nas zaczynał gonić czas, bowiem wieczorem wybieraliśmy się jeszcze do MOK na „Koncert Baranovski”. Na scenie gościła oczywiście muzyka pop a nawet pop-rock. „Czułe miejsce”, „Nie mamy nic” czy „Lubię być z nią” to piosenki znane i starszym i młodszym, i słuchane z przyjemnością. Do tego ładna gra świateł i tylko dla nas, starszych trochę za dużo decybeli. Ale i tak cała sala bawiła się doskonale.

Noworudzki UTW
Anna Szczepan