Te pyszne cytrusy wyhodujesz w domu, ale o kilka rzeczy musisz zadbać. Sprawdź, jak uprawiać kumkwat w doniczce

Egzotyczny, a do tego owocujący krzew w doniczce to marzenie niejednego miłośnika roślin. Na rynku pojawia się coraz więcej takich roślin, lecz w uprawie domowej najlepiej sprawdzają się gatunki o niewielkich rozmiarach i kompaktowym pokroju. Należy do nich między innymi ciekawy, choć mało jeszcze popularny kumkwat.
W naturze jest on niewysokim, dorastającym do ok. 3-4 m drzewkiem, jednak w uprawie doniczkowej rzadko przekracza 1,5 m. wysokości. Ma ładny, gęsty, zwarty pokrój, a jego pędy pokrywają błyszczące, szerokolancetowate, zielone, skórzaste liście. W sezonie wegetacyjnym zakwita, wydając cudownie pachnące, nieduże, białe kwiaty o pięciu odgiętych do tyłu płatkach, zebrane na pędach w niewielkie pęczki. Po przekwitaniu kwiaty przekształcają się w niewielkie, jadalne owoce (ok. 3-5 cm). Są one podobne do mandarynki, lecz owalne i wydłużone, mięsiste, okryte pomarańczową, cienką skórką.

Czytaj także: Cytrynę możesz wyhodować z pestki, ale jest jeden haczyk. Sprawdź, co zrobić, żeby naprawdę mieć cytryny prosto z doniczki

Owoce mogą długo utrzymywać się na drzewku i co ciekawe, nadają się do jedzenia na surowo, razem ze skórką. Początkowo mają kwaskowaty smak, jednak po dojrzeniu stają się aromatyczne, słodkie i smaczne. Owoce mogą pojawiać się nie tylko na drzewkach rosnących w naturalnym środowisku, ale też uprawianych w doniczce, o ile tylko rośliny będą miały zapewnione odpowiednie warunki uprawy, gdyż ich wymagania są dość wysokie. Jeśli jednak poświęcimy im nieco troski, będziemy mogli cieszyć się pięknym pokrojem drzewka i jego licznymi, jadalnymi, pomarańczowymi owocami.

Kumkwaty uprawiane w doniczce mają inne wymagania względem warunków uprawy zimą, a inne latem. W sezonie wegetacyjnym (wiosna-lato), oczekują słonecznego, ciepłego stanowiska i wysokiej temperatury (ok. 22-28°C). Potrzebują też systematycznego, choć umiarkowanego podlewania (ziemia w doniczce powinna być stale wilgotna, ale nie mokra), najlepiej przefiltrowaną lub odstaną wodą oraz nawożenia specjalnymi nawozami dla cytrusów.
Aby dobrze rosły, powinny być też posadzone w dużej donicy, wypełnionej żyznym, próchniczym, przepuszczalnym, lekko kwaśnym podłożem, najlepiej specjalnie przeznaczonym do uprawy cytrusów.

Lato z powodzeniem mogą spędzać na zewnątrz (np. na balkonie, tarasie lub w ogrodzie), gdzie będą miały zapewniony stały dostęp świeżego powietrza i dużo słońca. Ich kwiaty będą też systematycznie zapylane przez owady, co wprawdzie nie jest niezbędne do zawiązywania owoców (kwiaty są samopylne), ale z pewnością wpłynie korzystnie na plonowanie.

Polecamy też: Świdośliwa to drzewo ozdobne i owocowe w jednym. Sprawdź, jak je uprawiać

Wczesną jesienią kumkwaty powinny natomiast zostać przeniesione z ogrodu lub mieszkania do pomieszczenia zimowego, w którym będą mogły przejść okres spoczynku. Musi być to miejsce bardzo jasne, ale chłodne (ok. 10-12°C np. widna, lekko ogrzewana weranda, garaż z oknem lub jasna klatka schodowa), gdyż rośliny zimą nie lubią mieć zbyt ciepło.
W tym czasie należy też zaprzestać ich nawożenia, a podlewanie ograniczyć do minimum, pozwalając bryle korzeniowej nieco przeschnąć. Nie trzeba się też martwić, kiedy w porze spoczynku kumkwaty nieco „wyłysieją” i stracą cześć swoich liści. Wiosną, gdy wznowią intensywną wegetację, wypuszczą nowe i znów się zagęszczą. Wtedy ponownie przenosimy je w cieplejsze miejsce i wznawiamy ich systematyczne podlewanie oraz nawożenie.

Wiosną, przed rozwojem kwiatów, możemy też w razie potrzeby kumkwaty przyciąć, nadając im bardziej regularny pokrój.

Zadbana roślina potrafi kwitnąć i owocować niemal przez cały sezon, ale aby tak się stało, musimy zwrócić uwagę na jeszcze jeden, ważny szczegół. Kumkwaty na ogół sprzedawane są jako rośliny szczepione, często już owocujące, dlatego możemy się spodziewać, że przy prawidłowej pielęgnacji będą kwitły i owocowały każdego roku.
Jeśli jednak postanowimy samodzielnie rozmnożyć rośliny z nasion lub kupimy sadzonki rozmnażane w taki właśnie sposób, na pierwsze owoce możemy czekać nawet kilka lat (3-4 lub dłużej), dlatego warto upewnić się, z jaką rośliną mamy do czynienia i nie decydować się na samodzielny wysiew nasion, chyba że bardziej zależy nam na ciekawym drzewku, niż na jego owocach.