Kłodzko. Odsłonili nowy nagrobek majora Olechnowicza-Czerkasa

Major Olechnowicz-Czerkas to bohater i uczestnik wojny polsko-bolszewickiej w 1920 roku, odznaczony orderem Virtuti Militari, uczestnik kampanii wrześniowej, walczącym we Francji i w Dywizjonie 305 podczas bitwy o Anglię.

Urodził się w 1893 roku w Sienicznie (obecnie województwo małopolskie). Ukończył szkołę handlową w Kijowie, a następnie rozpoczął studia na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Kijowskiej. Po wybuchu I wojny światowej powołano go do odbycia służby w armii carskiej. To właśnie tam rozpoczął szkolenie lotnicze. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległość wstąpił do Wojska Polskiego.

W czasie wojny polsko-bolszewickiej wyróżnił się dużą odwagą. 6 czerwca 1920 roku, podczas lotu w załodze z ppor. obs. Antonim Romanowskim, został ranny w trakcie ataku na oddziały Armii Czerwonej. 4 lipca 1920 roku, po włączeniu w skład 9. eskadry wywiadowczej, w rejonie Rudych Sioł rozpoznał oddziały kawalerii nieprzyjaciela i przeprowadził na nie skuteczny atak. Pomimo odniesienia dwóch ran kontynuował atak do momentu rozproszenia oddziałów wroga.

We wrześniu 1920 roku przeprowadził szereg ataków na pozycje nieprzyjaciela w rejonie wsi Hoże nad Niemnem. Jego ataki przyczyniły się do zdobycia pozycji nieprzyjaciela przez polskie oddziały. 7 września 1920 roku otrzymał przydział do 13. eskadra liniowej i w jej składzie walczył na Froncie Litewsko-Białoruskim. 1 października 1920 roku ostrzelał wrogi obóz wojskowy i trzy samochody w rejonie szosy Nowogródek-Mir.

Po kampanii wrześniowej przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie wstąpił do RAF. Otrzymał numer służbowy P-1454, służył w 305. dywizjonie bombowym. Zmarł 23 kwietnia 1972 roku i został pochowany na cmentarzu komunalnym przy ul. Dusznickiej w Kłodzku (sektor B8-1-7).