Podał się za policjanta. Oszukał seniorkę na kilkadziesiąt tysięcy złotych

W połowie maja do jednej z mieszkanek gminy Ziębice zadzwonił telefon. Kobieta odebrała. Mężczyzna po drugiej stronie słuchawki powiedział, że jest policjantem i rozpracowuje grupę włamująca się na konta. Poinformował, że pieniądze na koncie bankowym mogą być zagrożone, ale jak poda login i hasło do konta, to on te pieniądze zabezpieczy. Nakazał też pójście do banku. W drodze do placówki bankowej kobieta otrzymała sms-a z kodem umożliwiającym przelew środków. Ten kod podała oszustowi. W tym momencie 69-latka straciła kilka tysięcy złotych.

- Proszę pamiętać, że prawdziwi policjanci NIGDY nie informują nikogo o prowadzonych przez siebie sprawach i nie żądają podania żadnych loginów i haseł do konta! NIGDY też nie poproszą o zaangażowanie naszych pieniędzy do jakiejkolwiek akcji! O takiej próbie wyłudzenia danych należy bezwzględnie powiadomić Policję! Pamiętajmy, żeby połączenie z numerem 112 wykonać po wcześniejszym rozłączeniu się z oszustem, gdyż będąc połączonym i wybierając kolejny numer nadal rozmawiamy z tą samą osobą - informuje kom. Ilona Golec z ząbkowickiej policji.

Oszuści, którzy wyłudzają pieniądze od osób starszych zmieniają cały czas metody swojego działania. Podszywają się pod krewnych, pracowników różnego rodzaju instytucji, czy też funkcjonariuszy. Wykorzystują chęć udzielenia pomocy przez osoby starsze, w tym pomocy finansowej, krewnym „będącym w potrzebie”. Dlatego tak ważna jest ogólnie mówiąc zasada ograniczonego zaufania. Nigdy nie przekazujmy pieniędzy osobom, których nie znamy.

Oprócz działań prowadzonych przez Policję związanych z profilaktyką, a także zatrzymywaniem oszustów, ważną rolę odgrywają rodzina i przyjaciele seniorów, którzy mają bezpośredni kontakt z osobami starszymi, narażonymi na tego typu przestępstwa. Rozmawiajmy z naszymi babciami i dziadkami. Udzielajmy im wsparcia w sytuacji zaistnienia takiego zdarzenia. Prośmy ich o kontakt z nami, gdy otrzymają telefon z prośbą o przekazanie pieniędzy.

Jeśli nasi starsi krewni nie są w stanie rozpoznać zagrożenia, zapewne będziemy mogli ich ustrzec przed oszustwem, gdy się o tym odpowiednio wcześniej dowiemy. Powyższe sytuacje mogą przydarzyć się naszym bliskim, ale też i sąsiadom. Dlatego niezbędne jest pobudzenie czujności rodzinnej oraz sąsiedzkiej w celu zwiększenia bezpieczeństwa osób starszych, samotnych.

Dzięki czujności potencjalnych pokrzywdzonych, działania oszustów kończą się fiaskiem. Mimo zatrzymań nadal jednak pojawiają się kolejni oszuści, którzy w rozmowie telefonicznej podają się za bliskiego członka rodziny np. wnuczka, bratanka, kuzyna, siostrzeńca lub za członka rodziny znajomych, sąsiadów, przyjaciół, czy też policjanta.

Przedstawiają zmyśloną historię i proszą o pieniądze np. na opłatę kosztów leczenia szpitalnego lub na okazyjny zakup samochodu czy mieszkania. Zwykle proszą, aby o tej rozmowie nikogo nie powiadamiać, gdyż wstydzą się, że muszą pożyczyć pieniądze. Zawsze po ich odbiór wysyłają wspólnika, który w umówionym miejscu i czasie odbiera gotówkę. Gdy starsza osoba godzi się na udzielenie pożyczki tłumaczą, że nie mogą osobiście odebrać pieniędzy i zrobi to za nich ktoś zaufany. Cierpliwie czekają, jeśli gotówka ma być pobrana z banku. Okradziona osoba orientuje się, że padła ofiarą oszustów dopiero wówczas, gdy nawiązuje kontakt np. z prawdziwym krewnym.

Dla wywarcia większego wrażenia oszuści coraz częściej ostatnio podszywają się też za urzędnika lub przedstawiciela jakiejś organizacji bądź instytucji. Wmawiają również starszym osobom, że są funkcjonariuszami Centralnego Biura Śledczego lub policjantami, a pieniądze są potrzebne na „wykupienie z problemów” członka ich rodziny lub prowadzą sprawę oszustw i wyłudzania pieniędzy.

• bezwzględnie stosować zasadę ograniczonego zaufania, szczególnie w sytuacjach wymagających naszej pomocy finansowej,
• informować Policję o każdej próbie oszustwa,
• konsultować się z najbliższymi w przypadku kontaktu osoby potrzebującej naszych pieniędzy,
• nie przekazywać osobom podającym się za funkcjonariuszy służb mundurowych żadnych środków pieniężnych i kosztowności,
• prosić o wylegitymowanie się osoby podającej się za funkcjonariusza – do czego ma obowiązek– ze stopnia, imienia i nazwiska, miejsca pełnienia służby czy też identyfikatora kadrowego. Podane dane radzimy zapisać, aby następnie potwierdzić, czy dana osoba to faktycznie funkcjonariusz.

Lepiej wyglądać na człowieka podejrzliwego niż stracić dorobek życia. Pamiętajmy także, aby nie udzielać przez telefon żadnych informacji dotyczących danych personalnych, numerów kont bankowych i haseł do nich. Nie opowiadajmy nieznajomym o swoich planach życiowych, czy o członkach rodziny.

O wszystkich próbach wyłudzenia pieniędzy natychmiast poinformujmy Policję, korzystając z numeru alarmowego 112. Nie obawiajmy się, że alarm może okazać się fałszywy. Zadbajmy wspólnie o nasze bezpieczeństwo!